Մկրտության սուրբ խորհուրդը

Մեկ Տեր, մեկ հավատք, մեկ մկրտություն
Եփեսացիս 4։5

Հայ առաքելական տեսակետի համաձայն՝ Հիսուս Քրիստոսի Եկեղեցուն անդամակցությունը սկսվում է Սուրբ Մկրտությունից։ Ջրով և Եռամիասնական Աստծո անունով պատշաճ կերպով կատարված մկրտությունը միանգամյա իրադարձություն է՝ վերածնունդ (Հովհաննես 3։3): Այդպիսով կատարված մկրտությունը չի կարող կրկնվել կամ չեղարկվել:

Ո՞րն է մկրտության իմաստը:

Im Katechismus der Armenischen Kirche heißt es: „Die Taufe ist jenes heilige Mysterium, welches uns von der menschlichen Ursünde reinigt, eine Wiedergeburt in das durch die Gaben des Hl. Geistes erneuerte Leben gibt und uns in die Kirche Christi aufnimmt". Dieser Satz zeigt deutlich, dass die Taufe bei den Armeniern vor allem auf dem johannäischen Verständnis der „Wiedergeburt" begründet ist. Der Mensch wird durch die Taufe bzw. „durch das Bad der Wiedergeburt und der Erneuerung im Heiligen Geist" (Տիտ 3, 5) փրկված Քրիստոսի կողմից։ Ծնողների արգանդից ծնված մարմինը ծնվում է Հոգուց մկրտության ժամանակ և դառնում նոր մարդ՝ ընդունված Աստվածային փրկության գործի Նոր Ուխտում: Այս առումով մկրտությունը, երբ պատշաճ կերպով կատարվում է, եզակի և անկրկնելի իրադարձություն է:

Բայց նաև մկրտության՝ որպես մասնակցություն Հիսուս Քրիստոսի մահվանն ու հարությանը Պողոսի ըմբռնումը (Ռոման 6.3 զ), wodurch sich zum einen das Bild eines Herrschaftswechsels (von der Knechtschaft der Sünde zum „Sein in Christus" – Ռոման 6), բայց մյուս կողմից նաև Քրիստոսի մեկ մարմնի մեջ ընդգրկվելու գաղափարը (1 Կորնթ. 12։13 և Գալ. 3:27) ենթադրում է, որ իր անփոխարինելի տեղն ունի մկրտության հայեցի ըմբռնման մեջ, համենայն դեպս՝ ըստ սուրբ Կյուրեղ Երուսաղեմացու դասախոսության։ Մկրտությունից առաջ մարդը Ադամի՝ հին մարդու կերպարն է, որը միայն մկրտության միջոցով է դառնում Քրիստոսի կերպարանքը՝ նոր մարդուն, որում նախ մահանում է Քրիստոսի հետ, ապա հարություն առնում նրա հետ։ Միայն այս վերածնունդից հետո է սկսվում մարդու իսկապես ազատ կյանքը Քրիստոսում:

Die wichtigste Komponente bildet dabei das Gelangen aller Getauften, „zur Einheit im Glauben und in der Erkenntnis des Sohnes Gottes", um „zum vollkommenen Menschen werden und Christus in seiner vollendeten Gestalt darstellen" zu können (Եպ. 4, 13). Der Neue Mensch wird „nach dem Bild seines Schöpfers erneuert", „um ihn zu erkennen" und um mit ihm in einer Beziehung, in einer Kommunion, zu sein.8 Dabei ist das Katechumenat ein unverzichtbarer Teil auf dem Weg zur Taufe. Auch wenn das Katechumenat in der Armenischen Kirche nur drei bis vier Wochen dauert, so ist festzuhalten, dass ohne den Glauben an den Dreieinigen Gott, ohne den Glauben an Jesus Christus als den Erlöser der Welt, eine Taufe keine rettende Kraft haben kann. Dabei soll der Täufling sich ständig im Glauben festigen, damit er mehr und mehr die Charismen des Heiligen Geistes genießen kann. Für die Vorbereitungsphase ist es ausreichend, dass der Mensch sich zunächst von der Herrschaft des Bösen abwendet und zu Gott umkehrt, indem er seinen Glauben durch „Erkenntnis des Sohnes Gottes" ständig bekräftigt. ©

Ո՞րն է մկրտության իմաստը:

Im Katechismus der Armenischen Kirche heißt es: „Die Taufe ist jenes heilige Mysterium, welches uns von der menschlichen Ursünde reinigt, eine Wiedergeburt in das durch die Gaben des Hl. Geistes erneuerten Leben gibt und in die Kirche Christi aufnimmt". Dieser Satz zeigt deutlich, dass die Taufe bei den Armeniern vor allem auf dem johannäischen Verständnis der „Wiedergeburt" begründet ist. Der Mensch wird durch die Taufe bzw. „durch das Bad der Wiedergeburt und der Erneuerung im Heiligen Geist" (Տիտ 3, 5) փրկված Քրիստոսի կողմից։ Ծնողների արգանդից ծնված մարմինը ծնվում է Հոգուց մկրտության ժամանակ և դառնում նոր մարդ՝ ընդունված Աստվածային փրկության գործի Նոր Ուխտում: Այս առումով մկրտությունը, երբ պատշաճ կերպով կատարվում է, եզակի և անկրկնելի իրադարձություն է:

Բայց նաև մկրտության՝ որպես մասնակցություն Հիսուս Քրիստոսի մահվանն ու հարությանը Պողոսի ըմբռնումը (Ռոման 6.3 զ), wodurch sich zum einen das Bild eines Herrschaftswechsels (von der Knechtschaft der Sünde zum „Sein in Christus" – Ռոման 6), բայց մյուս կողմից նաև Քրիստոսի մեկ մարմնի մեջ ընդգրկվելու գաղափարը (1 Կորնթ. 12։13 և Գալ. 3:27) ենթադրում է, որ իր անփոխարինելի տեղն ունի մկրտության հայեցի ըմբռնման մեջ, համենայն դեպս՝ ըստ սուրբ Կյուրեղ Երուսաղեմացու դասախոսության։ Մկրտությունից առաջ մարդը Ադամի՝ հին մարդու կերպարն է, որը միայն մկրտության միջոցով է դառնում Քրիստոսի կերպարանքը՝ նոր մարդուն, որում նախ մահանում է Քրիստոսի հետ, ապա հարություն առնում նրա հետ։ Միայն այս վերածնունդից հետո է սկսվում մարդու իսկապես ազատ կյանքը Քրիստոսում:

Die wichtigste Komponente bildet dabei das Gelangen aller Getauften, „zur Einheit im Glauben und in der Erkenntnis des Sohnes Gottes", um „zum vollkommenen Menschen werden und Christus in seiner vollendeten Gestalt darstellen" zu können (Եպ. 4, 13). Der Neue Mensch wird „nach dem Bild seines Schöpfers erneuert", „um ihn zu erkennen" und um mit ihm in einer Beziehung, in einer Kommunion, zu sein.  Dabei ist das Katechumenat ein unverzichtbarer Teil auf dem Weg zur Taufe. Auch wenn das Katechumenat in der Armenischen Kirche nur drei bis vier Wochen dauerte, ist es festzuhalten, dass ohne den Glauben an den Dreieinigen Gott, ohne den Glauben an Jesus Christus als den Erlöser der Welt, eine Taufe keine rettende Kraft haben kann. Dabei soll der Täufling sich ständig im Glauben festigen, damit er mehr und mehr die Charismen des Heiligen Geistes genießen kann. Für die Vorbereitungsphase ist es ausreichend, dass der Mensch sich zunächst von der Herrschaft des Bösen abwendet und zu Gott umkehrt, indem er seinen Glauben durch „Erkenntnis des Sohnes Gottes" ständig bekräftigt.©

Մկրտության ծես

Die Taufe darf in der Armenischen Kirche nur ein ordinierter Priester oder Bischof vollziehen. Indem er den Täufling drei Mal ins Wasser eintaucht, spricht er folgenden Satz aus: „Der Diener Gottes (Name) ist als Katechumene zur Taufe gekommen und wird getauft im Namen des Vaters und des Sohnes und des Heiligen Geistes. Erkauft durch das Blut Christi, befreit von der Knechtschaft der Sünde, empfängt er die Adoption des Himmlischen Vaters und wird ein Miterbe Christi und ein Tempel des Heiligen Geistes".

Մկրտության կարևոր կանոններ

Կանոնական իրավունքի տեսանկյունից՝ Քրիստոսի Եկեղեցում մեկնումը տեղի է ունենում մկրտության խորհուրդի միջոցով և ավարտվում է օծման և հաջորդաբար Հաղորդության խորհուրդին մասնակցելու միջոցով: Յուրաքանչյուր ոք, ով հրապարակայնորեն ընդունում է Եկեղեցու ուսմունքները և մկրտվում է եկեղեցական օրդոյի համաձայն, դառնում է Եկեղեցու լիիրավ անդամ՝ իրավունքներով և պարտականություններով: Եկեղեցու կանոնների համաձայն կատարվող մկրտությունը չի կարող կրկնվել:
  • Մկրտության սուրբ խորհուրդը սահմանվել է հենց մեր Փրկիչ Հիսուս Քրիստոսի կողմից, երբ նա մկրտվեց Հովհաննես Մկրտչի կողմից Հորդանան գետում:

  • Մկրտության միջոցով մարդը վերածնվում է Եկեղեցու ծոցում: Նա դառնում է Աստծո զավակը և այժմ կրում է Քրիստոսին որպես անտեսանելի և հզոր հագուստ:

  • Մկրտությունը կատարվում է եկեղեցում։ Այն կարող է մկրտվել տանը միայն բացառիկ դեպքերում:

  • Մկրտության նյութը ջուրն է՝ անկախ աղբյուրից (շատրվանից, գետից կամ ծովից) և ցանկացած տեսակի (ամպամած կամ պարզ):

  • Մկրտությունը կարող է տեղի ունենալ ցանկացած օր և օրվա ցանկացած ժամի:

  • Մկրտության ժամանակ երեխային Երրորդության անունով երեք անգամ ընկղմում են ջրի մեջ՝ խորհրդանշելով Քրիստոսի մահը, թաղումը և հարությունը։ Մեծահասակների մկրտության ժամանակ կատեքումենի դեմքը լվանում են մկրտության ջրով:

  • Հայ եկեղեցում հովանավորությունը ստանձնում է հայ եկեղեցում մկրտված տղամարդը։ Եկեղեցին կնքահոր մայրն է, նոր մկրտվածի հոգևոր հայրը։ Կնքահայրը իր քրիստոնեական գիտելիքներով և իր կյանքով պետք է օրինակ և օրինակելի լինի իր սանիկին։

  • Եթե մկրտվողը չափահաս է, ապա նա պետք է հոգեպես պատրաստվի Մկրտության սուրբ խորհուրդը ստանալու համար: Երեխան, մյուս կողմից, իր քրիստոնեական դաստիարակությունը պետք է ստանա իր իրական դաստիարակությանը զուգահեռ իր ծնողներից և կնքահայրերից:

  • Մկրտության խորհուրդը մատուցողը ձեռնադրված սպասավորն է։ Ոչ մի աշխարհական մարդ իրավունք չունի սպասավորելու մկրտության խորհուրդը:

  • Մկրտությանը պետք է տանել հետևյալը՝ փոքրիկ խաչ, նարոդի ժապավենը միացված սպիտակ և կարմիր թելից (խորհրդանշում է խաչի վրա Քրիստոսի կողոսկրից հոսող ջուրն ու արյունը) և մի փոքրիկ սպիտակ շոր, որով պետք է. ծածկել մկրտվածի դեմքը չորացել է.

Դարձիր հայ առաքելական քրիստոնյա

Ինչպե՞ս դառնալ Եկեղեցու մի մասը, ով կարող է մկրտվել Հայ Առաքելական Եկեղեցում, ի՞նչ է նշանակում կրոնափոխ քրիստոնեական այլ համայնքից և ի՞նչ է վերամուտը։ Այս հարցերի պատասխանները կարող եք գտնել այս բաժնում:

Եկեղեցու սուրբ խորհուրդները

ԱՌԵՂԾՎԱԾՆԵՐ

salbung

ԱՌԵՂԾՎԱԾՆԵՐ

ԱՌԵՂԾՎԱԾՆԵՐ

eucharistie

ԱՌԵՂԾՎԱԾՆԵՐ

ordination

ԱՌԵՂԾՎԱԾՆԵՐ

ԱՌԵՂԾՎԱԾՆԵՐ

ԱՌԵՂԾՎԱԾՆԵՐ

ԱՌԵՂԾՎԱԾՆԵՐ

Դառնալ անդամ!

Ձեր անդամավճարով աջակցեք Հայ Առաքելական Եկեղեցուն և նրա միաբանությանը: Ակտիվացիր հիմա: