Գերաշնորհ Տ․ Սերովպե եպս․ Իսախանյան
Հայ Առաքելական Եկեղեցու Գերմանիայի Առաջնորդ
Գերաշնորհ Տ․ Սերովպե եպս․ Իսախանյանն առաջնորդում է Հայ Առաքելական Եկեղեցու Գերմանիայի թեմը 2018 թվականի ապրիլից։ Առաքելական հաջորդականությամբ նա Գերմանիայում պատասխանատու է իրեն վստահված թեմի և ավելի քան 60000 հայ առաքելական քրիստոնյաների համար։ Նրա համար նույնքան կարևոր է հայապահպանությունը, որքան էկումենիկ համակեցության մշակումն ու մարդկանց ծառայելը։
«Հայ եկեղեցին
ist der Geburtsort meiner Seele"
Սերովպե եպիսկոպոս Իսախանյանը
Ծնվել է 1963 թվականի օգոստոսի 20-ին Իրանի Հազարջրիբում գյուղում
1987 թվականի հունիսի 7-ին Սուրբ Էջմիածնում ձեռնադրվել է կուսակրոն քահանա
2019 թվականի մայիսի 12-ին Սուրբ Էջմիածնում տեղի է ունեցել եպիսկոպոսական ձեռնադրությունը
Ես ծնվել եմ Հայաստանից դուրս՝ Իրանում։ Իմ նախնիները մոտ չորս հարյուր տարի ապրել են տնից (հավանաբար՝ հայրենիքից) հեռու, մահմեդական երկրում, բայց չեն կորցրել իրենց ինքնությունը և քրիստոնեական հավատքը: Սա Հայ Եկեղեցու աշխատանքի լավագույն ու կենդանի վկայությունն է։
Իմ նախնիներն այս եկեղեցում ճանաչեցին իրենց ինքնությունը, Հիսուս Քրիստոսին, սովորեցին իրենց լեզուն և ընդունեցին իրենց հավատքը: Նրանք եկեղեցին դարձրեցին իրենց հոգևոր տունը և նրա շնորհիվ դարեր շարունակ պահպանեցին ու փոխանցեցին իրենց հայ-քրիստոնեական ինքնությունը։ Նրանք համոզված էին, որ Հայ Եկեղեցու միջոցով ոչ միայն կգտնեն իրենց հոգու փրկությունը, այլև իրենց պատմությունը, լեզուն ու մշակույթը, որոնք գալիս են արարչագործության ժամանակներից և կպահպանվեն և կփոխանցվեն սերնդեսերունդ։
Ուստի ծնողներս երիտասարդ տարիքում ինձ ցույց տվեցին եկեղեցու ճանապարհը: Իսկ ավելի ուշ ես ինքնուրույն ընտրեցի այն, գիտակցաբար ասացի «այո» Աստծո կոչին և դարձա Տիրոջ ծառան։
Հոգևոր ծառայության շուրջ 35 տարվա փորձ ունենալով՝ թեմական եպիսկոպոսի իմ նոր պաշտոնում ես իմ հիմնական խնդիրն եմ տեսնում հայ հավատացյալներին այսօր ևս հնարավորություն տալ գտնելու իրենց հոգևոր տունը Հայ Եկեղեցում, որտեղ նրանք իրենց օտար չեն զգա և ի վիճակի կլինեն գտնել Աստծուն և Աստծուն տանող ճանապարհը: Իմ նպատակն ու տեսլականն է, որ Եկեղեցում մենք դառնանք մի հոգևոր ընտանիք, որտեղ և՛ մեծերը, և՛ երիտասարդներն իրենց կզգան տանը: Հաշվի առնելով այսօրվա բազմաթիվ տարբեր մարտահրավերները՝ ձեզ անհրաժեշտ է մի վայր, որտեղ դուք կարող եք գտնել խաղաղություն և հանգիստ, որտեղ դուք կարող եք հույս կապել և ստանալ օրհնություն, որտեղ դուք ձեզ միայնակ չեք զգա և որտեղ դուք համայնքի արժեքավոր մասը կլինեք:
Ich bete, dass der Herr mir Glauben und Weisheit gibt, „das Senfkorn des Reiches Gottes zu säen, das sehr klein ist, aber wachsen und groß werden kann". (vgl. Մարկոս 4։31-32)
Ես ծնվել եմ Հայաստանից դուրս՝ Իրանում։ Իմ նախնիները մոտ չորս հարյուր տարի ապրել են տնից (հավանաբար՝ հայրենիքից) հեռու, մահմեդական երկրում, բայց չեն կորցրել իրենց ինքնությունը և քրիստոնեական հավատքը: Սա Հայ Եկեղեցու աշխատանքի լավագույն ու կենդանի վկայությունն է։
Meine Vorfahren haben in dieser Kirche ihre Identität erkannt, hier lernten sie Jesus Christus kennen, lernten ihre Sprache und nahmen ihren Glauben an. Sie haben die Kirche zu ihrer „spirituellen Heimat" gemacht und dank ihr jahrhundertelang ihre armenisch-christliche Identität bewahrt und weitergegeben. Sie waren fest davon überzeugt, dass sie über die Armenische Kirche nicht nur die Errettung ihrer Seelen finden, sondern auch ihre Geschichte, Sprache und Kultur, die bis zu den Zeiten der Schöpfung zurückreichen, von Generation zu Generation lebendig halten und weitergeben würden.
Ծնողներս երիտասարդ տարիքում ինձ ցույց տվեցին եկեղեցու ճանապարհը: Իսկ հետագայում ես այս ճանապարհով անցա ինքնուրույն և գիտակցաբար այո ասացի Աստծո կանչին և դարձա ծառա Տիրոջ դաշտում։
Mit rund 35-jähriger Erfahrung im geistlichen Dienst und in meiner neuen Funktion als Diözesanbischof sehe ich meine Hauptaufgabe darin, den gegenwärtigen armenischen Gläubigen zu ermöglichen, in der Armenischen Kirche auch heute ihre „spirituelle Heimat" zu finden, in der sie sich nicht fremd fühlen und ihren Weg zu Gott und Gott selbst finden können. Es ist mein Ziel und meine Vision, dass wir in der Kirche zu einer geistlichen Familie werden, in der sich sowohl Erwachsene als auch junge Menschen zu Hause fühlen. Angesichts der vielen unterschiedlichen Herausforderungen der heutigen Zeit braucht man einen Ort, an dem man seine Ruhe findet und sich besinnen, Hoffnung schöpfen und Segen bekommen kann, sich nicht allein fühlt, sondern ein geschätzter Bestandteil der Gemeinschaft ist.
Ich bete, dass der Herr mir Glauben und Weisheit gibt, „das Senfkorn des Reiches Gottes zu säen, das sehr klein ist, aber wachsen und groß werden kann". (vgl. Մարկոս 4։31-32)
Գերաշնորհ Տ․ Սերովպե եպիսկ․ Իսախանյանը ծնվել է Ռազմիկ ավազանի անունով 1963 թվականի օգոստոսի 20-ին Իրանի Փերիա նահանգի Հազարջրիբ գյուղում (պարսկերեն՝ Ֆերեյդան)։ 1968 թվականի նոյեմբերին ծնողների և ընտանիքի այլ անդամների հետ գաղթել է Հայաստան։ Սկզբում ընտանիքը հաստատվել է Հոկտեմբերյանի շրջանի Խանջյան գյուղում (այժմ՝ Արմավիրի մարզ), ապա 1974 թվականից՝ Էջմիածին քաղաքում։
Կրթությունը ստացել է in den Jahren 1970 – 1974 Խանջյանի (Արմավիր) գյուղի դպրոցում, ապա von 1974 – 1980 Էջմիածնի թիվ 1 միջնակարգ դպրոցում։ Դպրոցը հաջողությամբ ավարտելուց հետո 1980 թվականի սեպտեմբերին Gevorkian Theologischen Akademie des Hl. Muttersitzes Etschmiadzin eingeschrieben. Im November 1981 wurde er zum Wehrdienst in die sowjetische Armee eingezogen. Nach zwei Jahren Militärdienst setzte er sein Studium an der Theologischen Akademie fort. Am 14. Februar 1986, zum Fest von Tyarnendaraj (Darstellung des Herrn), empfing er die Diakonweihe durch Erzbischof Husik Santourian. 1986 absolvierte er die Theologische Akademie und verteidigte seine Abschlussarbeit mit dem Thema „Die ethischen Ansichten von Barsegh von Mashkevor", die mit „Ausgezeichnet" bewertet wurde.
1987թ․ հունիսի յոթին՝ Պենտեկոստեի տոնը, wurde Diakon Razmik durch den Erzbischof Nerses Bosabalian zum zölibatären Priester geweiht und bekam den geistlichen Namen Serovpé. Im November 1989 verteidigte er erfolgreich seine kirchliche Doktorarbeit „Die zehn Gebote und Christus". Am 12. November desselben Jahres erhielt er im Kloster Tatev die Vardapetenwürde von Bischof Ashoghik Aristakesyan.
1987-1995 թվականներին ծառայել է Հայաստանի, Մոլդովայի և Ուզբեկստանի եկեղեցում։ 1995թ.-ին սկսել է իր ծառայությունը Գերմանիայի հայոց թեմում։ 2010-2018 թվականներին, կարճ ընդհատումով, եղել է թեմի եպիսկոպոսական փոխանորդ։
Գարեգին արքեպիսկոպոս Պեկճեանի հանգստի կոչվելուց հետո Սերովպե Վարդապետն ընտրվել է թեմական առաջնորդի տեղապահ թեմական պատգամավորական ժողովի կողմից։ 2018 թվականի ապրիլի 18-ին թեմի պատվիրակության Թեմական ժողովը Գերմանիայի Հայոց թեմի առաջնորդ ընտրեց Սերովպե Վարդապետ Իսախանյանին։ Ընտրությունը հաստատվել է նույն թվականի ապրիլի 19-ին Գարեգին Բ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի կողմից։
2019 թվականի մայիսի 12-ին՝ Կարմիր կիրակի օրը, Սուրբ Էջմիածնում տեղի ունեցավ Սերովպե վարդապետ Իսախանյանի եպիսկոպոսական ձեռնադրությունը Գարեգին Բ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի կողմից։ 2019 թվականի մայիսի 24-ին տեղի ունեցավ Գերաշնորհ Տ․ Սերովպե եպիսկ․ Իսախանյանի պաշտոնական գահակալությունը։
Գերաշնորհ Տ․ Սերովպե եպիսկ․ Իսախանյանը ծնվել է Ռազմիկ ավազանի անունով 1963 թվականի օգոստոսի 20-ին Իրանի Փերիա նահանգի Հազարջրիբ գյուղում (պարսկերեն՝ Ֆերեյդան)։ 1968 թվականի նոյեմբերին ծնողների և ընտանիքի այլ անդամների հետ գաղթել է Հայաստան։ Սկզբում ընտանիքը հաստատվել է Հոկտեմբերյանի շրջանի Խանջյան գյուղում (այժմ՝ Արմավիրի մարզ), ապա 1974 թվականից՝ Էջմիածին քաղաքում։
Կրթությունը ստացել է in den Jahren 1970 – 1974 Խանջյանի (Արմավիր) գյուղի դպրոցում, ապա von 1974 – 1980 Էջմիածնի թիվ 1 միջնակարգ դպրոցում։ Դպրոցը հաջողությամբ ավարտելուց հետո 1980 թվականի սեպտեմբերին Gevorkian Theologischen Akademie des Hl. Muttersitzes Etschmiadzin eingeschrieben. Im November 1981 wurde er zum Wehrdienst in die sowjetische Armee eingezogen. Nach zwei Jahren Militärdienst setzte er sein Studium an der Theologischen Akademie fort. Am 14. Februar 1986, zum Fest von Tyarnendaraj (Darstellung des Herrn), empfing er die Diakonweihe durch Erzbischof Husik Santourian. 1986 absolvierte er die Theologische Akademie und verteidigte seine Abschlussarbeit mit dem Thema „Die ethischen Ansichten von Barsegh von Mashkevor", die mit „Ausgezeichnet" bewertet wurde.
1987թ․ հունիսի յոթին՝ Պենտեկոստեի տոնը, wurde Diakon Razmik durch den Erzbischof Nerses Bosabalian zum zölibatären Priester geweiht und bekam den geistlichen Namen Serovpé. Im November 1989 verteidigte er erfolgreich seine kirchliche Doktorarbeit „Die zehn Gebote und Christus". Am 12. November desselben Jahres erhielt er im Kloster Tatev die Vardapetenwürde von Bischof Ashoghik Aristakesyan.
1987-1995 թվականներին ծառայել է Հայաստանի, Մոլդովայի և Ուզբեկստանի եկեղեցում։ 1995թ.-ին սկսել է իր ծառայությունը Գերմանիայի հայոց թեմում։ 2010-2018 թվականներին, կարճ ընդհատումով, եղել է թեմի եպիսկոպոսական փոխանորդ։
Գարեգին արքեպիսկոպոս Պեկճեանի հանգստի կոչվելուց հետո Սերովպե Վարդապետն ընտրվել է թեմական առաջնորդի տեղապահ թեմական պատգամավորական ժողովի կողմից։ 2018 թվականի ապրիլի 18-ին թեմի պատվիրակության Թեմական ժողովը Գերմանիայի Հայոց թեմի առաջնորդ ընտրեց Սերովպե Վարդապետ Իսախանյանին։ Ընտրությունը հաստատվել է նույն թվականի ապրիլի 19-ին Գարեգին Բ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի կողմից։
2019 թվականի մայիսի 12-ին՝ Կարմիր կիրակի օրը, Սուրբ Էջմիածնում տեղի ունեցավ Սերովպե վարդապետ Իսախանյանի եպիսկոպոսական ձեռնադրությունը Գարեգին Բ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի կողմից։ 2019 թվականի մայիսի 24-ին տեղի ունեցավ Գերաշնորհ Տ․ Սերովպե եպիսկ․ Իսախանյանի պաշտոնական գահակալությունը։
Եպիսկոպոսական ռեգալիա
Լանջախաչը շնորհվում է կուսակրոն քահանային վարդապետական աշխատանքը պաշտպանելուց հետո՝ Վարդապետ (Եկեղեցու ուսուցիչ) կոչման հետ միասին։ Դա Քրիստոսին պատկանելու նշան է: Հայկական խաչը սովորաբար առանց խաչված Քրիստոսի է, քանի որ նա հարություն առավ և հաղթեց մահին:
Nach der Bischofsweihe bekommt der neugeweihte Bischof eine Panagia, die er als Bischofswürde an der Brust trägt. Ein Medaillon mit dem Bild der Gottesmutter mit dem kleinen Jesus im Schoss. Panagia bedeutet „Allerheiligste". Mit dem Begriff wird die Heilige Gottesgebärerin Jungfrau Maria bezeichnet.
Եպիսկոպոսական գավազանը զարդարված գավազան է, որը եպիսկոպոսը կրում է պաշտամունքի ժամանակ: Նա Աստծո շնորհով եպիսկոպոսին շնորհված եկեղեցական իշխանության խորհրդանիշն է։
Եպիսկոպոսական մատանին (այնպես, ինչպես ամուսնական մատանին) եկեղեցու հետ եպիսկոպոսի հավատարմության և համերաշխության նշան է:
Եկեղեցական արարողությունների ժամանակ եպիսկոպոսը կանգնում է փոքր կլոր կամ ձվաձև գորգի վրա, որը կոչվում է արծվագորգ։ Նրա վրա պատկերված է քաղաքի վրա սավառնող արծիվ։ Սա խորհրդանշում է նրա իշխանությունը քաղաքի վրա, և արծիվը կոչված է հիշեցնելու եպիսկոպոսին, որ նա պետք է բարձրանա իր հոտից վեր՝ ուսուցանելով, ապրելով և օրինակ ծառայելով երկնքի արքայությունում հույսի համար:
Քարոզներ, ելույթներ, տեքստեր
Մինի մարաթոն Բոննում
Առաջնորդը մասնակցել է Բոննի Կարդինալ-Ֆրինգս-Գիմնազիայի «Մինիմարաթոնին» [...]
Marian High Feast Քյոլնում
Մարիամի Վերափոխման հանդիսավոր արարողությունը Քյոլնում [...]
Սուրբ Ծննդյան քարոզ 2022
Սուրբ Ծննդյան քարոզը Հայ Եկեղեցու Առաջնորդի կողմից [...]
եպիսկոպոսի գրասենյակ
Սերովպե եպիսկոպոս Իսախանյանը
Allensteiner Strasse 5, 50735 Քյոլն
Հեռ.՝ +49 221 7126223
Ֆաքս՝ +49 221 7126267